Keihard zijn ze. De stoere influencers waar veel mensen zich door laten leiden. Op weg naar het snelle geld en succes. Als je niet slaagt, dan faal je. Je moet veel geld verdienen, zelfstandig zijn, een strak afgetraind lijf hebben, de juiste dure kleding dragen. En je vooral niks aantrekken van anderen die het minder hebben. Ja, of misschien omdat je er zo leuk bij afsteekt, als succesvol figuur tussen de loosers.
Het is niet nieuw. Het is ook de werkelijkheid waarin Lucas het kerstverhaal zich laat afspelen.
Dat begint met regels en bevelen – allemaal terug naar je eigen land!
Daarna lezen we hoe succesvolle zakenmannen er geld aan weten te verdienen – er was geen plaats in de herberg voor wie niet heel veel geld had. Of was het toen ook al beleid? Dat we zorgen voor minder opvangplaatsen, slechte omstandigheden, zodat de vreemdelingen zich hier niet thuis kunnen gaan voelen?
Maar dan gebeurt er een klein wonder. Want midden in die harde wereld, wordt er een klein kind geboren. Nietszeggend, in de wereldgeschiedenis van succesvolle mensen. Allesbetekenend in de wereld van liefde, licht en (samen)leven.
Jezus werd niet geboren in een fijne woonkamer onder de kerstboom, niet in een succesvolle onderneming en ook niet in een kerkgebouw. Hij werd geboren op een plaats en moment waarop hij misschien wel het minst welkom was.
Dat is een lastige kerstboodschap.
Als wij Jezus willen ontmoeten, zullen we erop uit moeten, naar dat soort plaatsen. Niet alleen met kerst, maar telkens weer. Dat vraagt wat van ons.
Het vraagt dat we open armen hebben, zoals die ene herbergier die niet onverschillig bleef, maar over mogelijkheden ging denken, in plaats van over vette winst.
Het vraagt dat we net zo’n open hart hebben als die (pleeg)vader die niet leefde vanuit biologische feiten, en volgens ‘hoe het hoort’, maar vanuit zijn hart.
Het vraagt dat we een open geest houden voor onverwachte dingen, zoals die daklozen op de velden, die het goddelijke nieuws binnen lieten komen in hun harde levens en ernaar gingen leven.
En het vraagt dat we open oren hebben, voor woorden die er werkelijk toe doen, die goed en leven gevend zijn, zoals die moeder die zo goed wist welke woorden ze in haar hart moest bewaren.
Ik hoop dat wij de kerstboodschap mee kunnen nemen in ons (kerkelijk) leven, de komende tijd. Dan kunnen we met elkaar op weg gaan om samen te ontdekken waar we ook in onze tijd Jezus kunnen ontmoeten op de Brabantse Wal.
En intussen: een mooie kerst gewenst, met allen die u dierbaar zijn en allen die u dierbaar kunnen worden.
Ds Marloes Meijer